PUBLICZNA SZKOŁA PODSTAWOWA IM. PRZYJAŹNI POLSKO-WĘGIERSKIEJ W PRZEWODOWIE PODUCHOWNYM
HISTORIA SZKOŁY
Po 1864 roku W Przewodowie (gmina Kozłowo) powstaje jedyna w gminie czterooddziałowa szkoła z wykładowym językiem rosyjskim. Nauczyciel, którego pamiętają najstarsi ludzie, nazywa się Suchecki. Jego następcą został Gulasiński. Po nim szkołę objął Rochmiński, który pracował tu do końca życia.
1918 Powstaje pięciooddziałowa szkoła z polskim językiem wykładowym. Kierownikiem tejże szkoły jest Wincenty Krawiecki, nauczycielką – Leokadia Milewska.
1929 Kierownik Krawiecki przechodzi na emeryturę. Kierownikiem zostaje Erazm Wietrzykowski. W charakterze nauczycieli pracują: Zygmunt Woronowicz i Karolina Nawrocka. Religii naucza ks. proboszcz Antoni Zabielski. Szkoła nosi nazwę: Publiczna Szkoła Podstawowa 6-cio oddziałowa II stopnia.
1936 Kierownik Wietrzykowski zostaje przeniesiony do Czerwonki. Z Rzewnia (pow. makowski) przybywa Józef Świerczewski z małżonką Wiktorią. Józef Świerczewski zostaje kierownikiem szkoły. W charakterze nauczycieli pracują Wiktoria Świerczewska oraz Leokadia Nawrocka.
1939 Wybucha II wojna światowa. Wykonując polecenie władz, kierownik Świerczewski ewakuuje się wraz z rodziną w lubelskie. W listopadzie Kierownik powraca do Przewodowa, gdzie zostaje aresztowany przez gestapo. 24 grudnia wskutek starań rodziny, kierownik Świerczewski zostaje wypuszczony na wolność. Musi się jednak ukrywać. Mieszkańcy Przewodowa pomagają mu przetrwać.
1941 Kierownik Świerczewski wraz z rodziną zostaje wysiedlony do Kęs. Niemcy rozbierają budynek dobrze wyposażonej już w pomoce dydaktyczne oraz księgozbiór szkoły i wywożą. W tym czasie kierownik Świerczewski organizuje i, jako konspirator, wizytuje sieć tajnego nauczania.
1946 W styczniu kierownik Świerczewski przybywa do Przewodowa i wraz z powracającymi z wygnania mieszkańcami organizuje nauczanie. W marcu dzięki współpracy z ks. Antonim Zabielskim 360 dzieci rozpoczyna naukę na plebanii. Z inicjatywy kierownika Świerczewskiego przystąpiono jednocześnie do odbudowy szkoły wykorzystując do tego celu obozowy barak poniemiecki. Pracę w szkole, w charakterze nauczycieli, rozpoczynają Wanda oraz Jan Pankratiewowie. 20 listopada wskutek działalności politycznej, jako niewygodny dla nowej władzy zostaje aresztowany a następnie zamordowany kierownik Świerczewski.
JÓZEF ŚWIERCZEWSKI
...::|zk4cz|::...

Józef Świerczewski urodził się w 1890 r. we wsi Szczerbaki (gm. Winnica, pow. pułtuski) jako syn Adama. Pracę nauczycielską rozpoczął w Szkole Początkowej w Rzewniu (k. Różana), a kontynuował ją jako kierownik Publicznej Szkoły Powszechnej w Przewodowie. Stał się znakomitym organizatorem pracy edukacyjnej i działaczem społeczno-kulturalnym, a równocześnie radykalnym działaczem ludowym.

W czasie okupacji, z ramienia Tajnej Organizacji Nauczycielskiej, kierował organizowaniem tajnego nauczania w powiecie pułtuskim. Walczył z okupantem w szeregach Armii Krajowej pod pseudonimem "Piast". Pełnił funkcję komendanta placówki AK na gminę Kozłowo. Jako radykalny działacz ludowy przewodniczył konspiracyjnej trójce politycznej organizacji "Rocha" i Batalionów Chłopskich w gminie Kozłowo.

Po zakończeniu wojny kontynuował działalność niepodległościową w Polskim Stronnictwie Ludowym. Został też wybrany prezesem Oddziału Powiatowego ZNP.

Na początku 1946 r. władze podejmowały nieudane próby wciągnięcia PSL do tzw. Bloku Demokratycznego, w którego skład wchodziła Polska Partia Robotnicza, Polska Partia Socjalistyczna, Stronnictwo Ludowe i Stronnictwo Demokratyczne. PSL i Stronnictwo Pracy tworzyło partie opozycyjne.

W tym okresie "władza ludowa" wzmacniała i rozbudowywała aparat bezpieczeństwa, prowadząc jednocześnie intensywne działania zmierzające do rozprawienia się z antykomunistycznym podziemiem i z opozycją, szczególnie z PSL. W dniu 30 maja 1946 roku zawieszono Zarząd Powiatowy PSL pod pretekstem ścisłej współpracy z Narodowymi Siłami Zbrojnymi. Podczas sesji Powiatowej Rady Narodowej w dniu 22 lipca 1946 r. Józef Świerczewski został usunięty z jej składu jako członek PSL za "występowanie przeciwko demokracji i nietaktowne zachowanie się podczas głosowania ludowego".

PPR wraz z Powiatowym Urzędem Bezpieczeństwa Publicznego utworzyła specjalną "grupę operacyjną", która mordowała działaczy opozycyjnych, często próbując przy tym podszywać się pod organizacje podziemne.

W jednej z akcji takiej grupy 20 września 1946 r. został zamordowany przed własnym domem przez "nieznanych sprawców" i manifestacyjnie pochowany na cmentarzu parafialnym w Przewodowie. Jego żonie Wiktorii wraz z sześcioletnim synem Wiesławem udało się uciec i schronić u państwa Brachów.